NASA moet de laatste kostenramingen voor de SLS-lanceertoren verdraaien

De problemen van NASA met de mobiele lanceertoren die een grotere versie van de Space Launch System-raket zal ondersteunen, worden eerder erger dan beter.

volgens Nieuw rapport Volgens schattingen van de inspecteur-generaal van NASA bedragen de geschatte kosten van de toren, die iets meer bedraagt ​​dan de lengte van een Amerikaans voetbalveld met zijn uiteinden, nu 2,7 miljard dollar. Deze kosten komen overeen met tweemaal de financiering die nodig is om het grootste gebouw ter wereld te bouwen, de Burj Khalifa, die zeven keer zo hoog is als de Burj Khalifa.

Dit betekent een opmerkelijke kostenexplosie. Nog maar vijf jaar geleden gunde NASA een contract aan Bechtel Engineering voor de bouw en levering van een tweede mobiel lanceerplatform (ML-2) voor 383 miljoen dollar, met als deadline maart 2023. Die deadline kwam en ging. terwijl Bechtel nauwelijks begon het metaal te snijden.

Volgens schattingen van NASA kost het torenproject nu 1,8 miljard dollar en zal het in september 2027 worden opgeleverd. Het nieuwe rapport, dat maandag werd gepubliceerd, concludeerde echter dat de schattingen van NASA mogelijk te conservatief zijn. Het rapport, ondertekend door plaatsvervangend inspecteur-generaal George A. Scott: “Onze analyse suggereert dat de kosten deels hoger kunnen uitvallen vanwege de grote hoeveelheid resterende bouwwerkzaamheden.”

Grotere raket, grotere toren

NASA gaf opdracht tot de bouw van de lanceertoren – met expliciete aanwijzingen van het Amerikaanse Congres – ter ondersteuning van een grotere versie van de Space Launch System-raket, bekend als Block 1B. Dit combineert de bestaande kernfase van de raket met een grotere, krachtigere tweede fase, bekend als de bovenste verkenningsfase, die door Boeing wordt ontwikkeld.

Het ruimteagentschap verwacht deze grotere versie van de SLS-raket te gebruiken, te beginnen met de Artemis IV-missie, die tot doel heeft een bemand Orion-voertuig en een onderdeel van de Lunar Gateway in een baan om de maan te brengen. Dit is de tweede keer dat astronauten op de maan zijn geland als onderdeel van het Artemis-programma. De Artemis IV-missie zal naar verwachting in 2028 van start gaan, maar het nieuwe rapport bevestigt de wijdverbreide veronderstelling in de ruimtevaartgemeenschap dat een dergelijke datum niet mogelijk is.

Om de lancering van deze missie in 2028 te plannen, zei NASA dat het de ML-2-toren tegen november 2026 moet voltooien. NASA en het nieuwe rapport zijn het erover eens dat de kans daarop nul procent is. Als de Artemis 4-missie de geüpgradede versie van de SLS-raket gebruikt, zal deze daarom vrijwel zeker niet vóór medio 2029 van start gaan.

Maar waarom zijn de kosten en vertragingen zo hoog? Eén reden die in het rapport werd genoemd, was Bechtels voortdurende onderschatting van de omvang en complexiteit van het project.

“Bechtel heeft het aantal arbeidsuren dat nodig was om het ML-2-project te voltooien aanzienlijk onderschat en maakte als gevolg daarvan meer arbeidsuren dan verwacht. Van mei 2022 tot januari 2024 zijn de geschatte extra arbeidsuren verdubbeld tot ongeveer 850.000 uur, wat de cijfers van het bedrijf weerspiegelt. pogingen om de planningsdoelen van NASA te halen.

Het is moeilijk om Bechtel ter verantwoording te roepen

Een van de belangrijkste bevindingen van het nieuwe rapport is dat NASA zeer beperkt lijkt in wat het kan doen om Bechtel te motiveren om de mobiele lanceertoren sneller of tegen een redelijkere prijs te bouwen. Dit komt omdat het kosten-plus-winstcontractmechanisme de ruimtevaartorganisatie een beperkte invloed geeft op de aannemer, naast het inhouden van bonusvergoedingen. In het rapport wordt opgemerkt dat NASA weigerde gebruik te maken van de optie om het contract om te zetten in een mechanisme met een vaste prijs.

“Hoewel de optie formeel in het contract blijft opgenomen, hebben NASA-functionarissen ons laten weten dat ze niet van plan zijn Bechtel om een ​​vaste prijsopgave te vragen”, aldus het rapport. “Het Earth Exploration Systems Program en ML-2 Project Management vertelden ons dat ze ervan uitgaan dat Bechtel waarschijnlijk een bod zal indienen dat de financiële mogelijkheden van NASA om het extra risico te dragen dat gepaard gaat met een contract met een vaste prijs ver te boven gaat.”

Met andere woorden: aangezien NASA aanvankelijk geen contract met een vaste prijs vereiste, lijkt het er nu op dat elk bod van Bechtel een compleet gat in de jaarlijkse begroting van het agentschap zou slaan.

De stijgende kosten voor mobiele lanceertorens waren een bron van frustratie voor NASA-beheerder Bill Nelson. In 2022, nadat de kostenramingen voor de ML-2 Mobile Launch Tower de $ 1 miljard naderden, bekritiseerde Nelson het incrementele kostenmechanisme terwijl hij voor het Amerikaanse Congres getuigde.

‘Ik denk dat dit het plan is dat de waarde van concurrentie voor ons allemaal kan opleveren’, zei Nelson over contracten met een vaste prijs. ‘Je kunt het doen met die competitieve instelling. Je kunt het tegen lagere kosten doen, en dat maakt het mogelijk ons om weg te komen van wat ons in het verleden een plaag is geweest, namelijk het kostencontract naast de winst, en het overstappen naar een bestaande contractprijs.”

De pest blijft zich verspreiden.