Reusachtige eeuwenoude rotstekeningen onthullen de geheimen van de eerste mensen van de Amazone, van mythologie tot dieet

Archeologen hebben in het Colombiaanse Amazonegebied een gigantische rots ontdekt met veel gele gravures van dieren die 12.500 jaar oud zijn, een ontdekking die licht werpt op de mythen en het dieet van de eerste mensen op het continent.

De Cerro Azul-heuvel in Serranía de la Lindosa in Colombia herbergt een prachtige verzameling schilderijen die een reeks wezens afbeelden, waaronder dieren en mensen die zich naar elkaar toekeren.

De vrijstaande tafelheuvel bevat 16 geelgetinte “panelen” met tekeningen, waarvan er vele alleen toegankelijk zijn voor onderzoekers na een zware klim.

Deze prachtige rotsschilderingen, die waarschijnlijk duizenden jaren als grote galerij voor oude mensen hebben gediend, onthullen de rijke mythologie die generaties inheemse volkeren uit het Amazonegebied heeft geleid, volgens een nieuwe studie gepubliceerd in het tijdschrift Nature. Tijdschrift voor antropologische archeologieY.

“Deze rotstekeningen bevatten het oudste bewijs van menselijke aanwezigheid in het westelijke Amazonegebied, daterend van 12.500 jaar oud”, zegt co-auteur Mark Robinson van de Universiteit van Exeter.

Onderzoekers evalueerden dierlijke resten die op nabijgelegen locaties waren opgegraven en vergeleken deze met de wezens afgebeeld in de rotstekeningen.

De onderzoekers hebben zich vooral op zes panelen gericht, variërend van een paneel van 40 bij 10 meter met ruim duizend afbeeldingen tot een veel kleiner paneel van 60 vierkante meter met daarin 244 goed bewaarde rode panelen.

In totaal documenteerden de onderzoekers met behulp van drones en traditionele fotografie meer dan 3.200 afbeeldingen die op de rots waren getekend, waarvan de meeste geassocieerd waren met dieren zoals herten, vogels, wrattenzwijnen, hagedissen, schildpadden en tapirs.

De onderzoekers ontdekten dat de oude Amazones een gevarieerd dieet hadden, waaronder vissen, een reeks kleine en grote zoogdieren, maar ook reptielen, waaronder schildpadden, slangen en krokodillen.

Hoewel vissen in overvloed werden aangetroffen in archeologische overblijfselen, bleef hun verschijning in kunstwerken beperkt tot slechts twee schilderijen.

Omdat de verhoudingen van de dierenbotten niet overeenkomen met de weergave van dieren in rotstekeningen, vermoeden wetenschappers dat de kunstenaars niet alleen schilderden wat ze aten.

Er was ook een opmerkelijke afwezigheid van grote katten op de schilderijen, ondanks hun status als toproofdieren in de regio.

“De context toont de complexiteit van de relaties in het Amazonegebied met dieren, zowel als voedselbron maar ook als gerespecteerde wezens, die bovennatuurlijke connecties hadden en complexe onderhandelingen van rituele specialisten vereisten,” zei dr. Robinson.

Sommige vormen die menselijke en dierlijke kenmerken combineren suggereren een complexe mythe van transformatie tussen dierlijke en menselijke toestanden, een overtuiging die nog steeds bestaat in moderne Amazone-samenlevingen.

De schilderijen benadrukken het brede begrip van oude volkeren van een reeks habitats in de regio, waaronder savannes, ondergelopen bossen en rivieren.

“Ze hadden een grondige kennis van de verschillende habitats in het gebied en beschikten over de relevante vaardigheden om dieren op te sporen en te jagen en planten van elk te oogsten, als onderdeel van een brede bestaansstrategie”, zegt Javier Acetuno, een andere auteur van het onderzoek uit Medellin, Colombia. .

“Hoewel we niet zeker weten welke betekenis deze beelden hebben, geven ze zeker meer details aan ons begrip van de kracht van mythen in inheemse samenlevingen”, zegt co-auteur Jose Iriarte uit Exeter.