Hubble onthult eeuwenoude getuige van de fusie van sterrenstelsels

Deze afbeelding met de Hubble Ruimtetelescoop toont de bolvormige sterrenhoop NGC 2005. Hij bevindt zich op ongeveer 750 lichtjaar van het centrum van de Grote Magelhaanse Wolk en op ongeveer 162.000 lichtjaar van de aarde. Deze cluster is een voorbeeld van oude kosmische structuren, die miljoenen oude sterren bevatten die inzichten bieden die vergelijkbaar zijn met die van fossielen op aarde, waardoor de eigenschappen van oude sterren worden onthuld. Bron afbeelding: ESA/Hubble en NASA, F. Niederhofer, L. Girardi

NGC 2005, een bolvormige sterrenhoop in de Grote Magelhaanse Wolk, is cruciaal bewijsmateriaal ter ondersteuning van de theorie dat sterrenstelsels zich ontwikkelen door fusies.

Deze prachtige foto van Hubble-ruimtetelescoop De bolvormige sterrenhoop NGC 2005 is uniek. Hoewel hij op zichzelf niet ongebruikelijk is, is hij wel bijzonder in verhouding tot zijn omgeving.

NGC 2005 bevindt zich op ongeveer 750 lichtjaar van het hart van de Grote Magelhaanse Wolk (LMC), de Grote Magelhaanse Wolk. MelkwegHet grootste satellietstelsel bevindt zich op ongeveer 162.000 lichtjaar van de aarde. Bolvormige sterrenhopen zijn dicht opeengepakte sterrenhopen die tienduizenden of miljoenen sterren kunnen vormen. Door zijn dichtheid is het sterk gebonden aan de zwaartekracht en daardoor zeer stabiel. Deze stabiliteit draagt ​​bij aan hun lange levensduur: bolvormige sterrenhopen kunnen miljarden jaren oud zijn en bevatten als zodanig vaak zeer oude sterren.

Daarom kan het bestuderen van bolvormige sterrenhopen in de ruimte een beetje lijken op het bestuderen van fossielen op aarde: fossielen geven inzicht in de eigenschappen van oude planten en dieren, en bolvormige sterrenhopen werpen licht op de eigenschappen van oude sterren.

De huidige theorieën over de evolutie van sterrenstelsels voorspellen dat sterrenstelsels met elkaar versmelten. Er wordt algemeen aangenomen dat de relatief grote sterrenstelsels die we in het moderne heelal waarnemen, zijn gevormd door de fusie van kleinere sterrenstelsels. Als dit waar is, zouden astronomen bewijs verwachten dat de oudste sterren in nabijgelegen sterrenstelsels hun oorsprong vinden in verschillende galactische omgevingen. Omdat bekend is dat bolvormige sterrenhopen oude sterren bevatten, en vanwege hun stabiliteit, vormen ze een uitstekend laboratorium om deze hypothese te testen.

NGC 2005 is een bolvormige sterrenhoop, en zijn aanwezigheid heeft bewijs geleverd ter ondersteuning van de theorie van de evolutie van sterrenstelsels door middel van fusies. In feite hebben de sterren in NGC 2005 een andere chemische samenstelling dan de sterren in de omliggende LMC. Dit suggereert dat de LMC ergens in zijn geschiedenis een fusie met een ander sterrenstelsel heeft ondergaan. Dat andere sterrenstelsel is al lang geleden samengesmolten en uiteengevallen, maar NGC 2005 blijft achter als een eeuwenoude getuige van de samensmelting die lang geleden heeft plaatsgevonden.