Celtics brengen hulde aan Bill Walton vóór Game 1 van de NBA Finals

BOSTON – Bill Walton bracht slechts één volledig seizoen door bij de Boston Celtics. Zijn impact was onvergetelijk.

De franchise bracht donderdagavond hulde aan de zesde man van het kampioensteam van 1986 vóór Game 1 van de NBA Finals. De familie Walton bevond zich vóór de wedstrijd in de menigte voor een moment van stilte, die werd onderbroken door een fan die riep: “We houden van je, Bill!”

Commissaris Adam Silver beschreef Walton als een vriend wiens duidelijke liefde voor het basketbalspel hielp het spel over de hele wereld te verspreiden, waaronder een reis naar de Grote Muur van China in 2004.

“Ik kan geen betere ambassadeur voor de NBA bedenken dan Bill”, zei Silver vóór de wedstrijd. “Hij vond het leuk om met iedereen te praten.” “Het is een triest moment in de competitie.”

De Celtics knikten naar de Deadhead-status van Walton door zwarte schiettruien uit te brengen met de tekst “Walton” met een tie-dye-achtergrond. De bemanning van het team droeg spelden met een soortgelijk ontwerp. De truien van de spelers hadden een zwarte streep met de naam Walton op de schouder.

“Bill was een kampioen op elk niveau en de belichaming van onbaatzuchtig teamspel”, zei de omroeper, terwijl de Celtics- en Mavericks-spelers applaudisseerden. “Hij haalde veel plezier uit basketbal en muziek, en koesterde zijn momenten met zijn teamgenoten en vrienden diep. We zijn er trots op dat we hem een ​​van de grootste Celtics-spelers ooit kunnen noemen.”

Walton, die op 27 mei op 71-jarige leeftijd stierf, was drievoudig nationale speler van het jaar bij UCLA, waar hij de Bruins naar het NCAA-toernooi leidde in 1972 en 73 tijdens een recordreeks van 88 wedstrijden. Hij werd tweede voor NBA MVP in 1977, toen de Trail Blazers de titel wonnen, en het jaar daarop wonnen ze de prijs.

Hij speelde ook vier seizoenen bij de Clippers – hij miste er nog drie vanwege voetblessures – voordat hij in 1986 in Boston aankwam, wat de Celtics genoeg gaf om hen voorbij de Houston Rockets te duwen in de NBA Finals voor het ongekende 16e kampioenschap van de franchise.

Het volgende seizoen was hij beperkt tot tien wedstrijden vanwege voetblessures en ging met pensioen voordat hij doorging naar een succesvolle tweede carrière als omroeporganisatie – en een groeiende reputatie als volgeling van de Grateful Dead. Hij werd in 1993 opgenomen in de Basketball Hall of Fame.