Aan het einde van een tijdperk brengt de ultieme Delta 4 Heavy de geheime spionagesatelliet in een baan om de aarde

Aan het einde van een tijdperk voor Amerikaanse raketten lanceerde United Launch Alliance dinsdag zijn 16e en laatste Delta 4 Heavy triple-core raket, waarmee een geheime spionagesatelliet werd gelanceerd in de nieuwste aflevering van een familie raketten die teruggaat tot het begin van de ruimtevaart. Leeftijd.

De drie op waterstof werkende RS-68A-motoren van de eerste trap ontstaken om 12.53 uur EDT met een uitbarsting van feloranje vlam, waardoor de 70 meter hoge raket naadloos werd voortgestuwd van Pad 37 op Cape Canaveral Station, voor de Florida Space Force.

De lancering kwam twaalf dagen te laat, voornamelijk als gevolg van werkzaamheden ter vervanging van een pomp in een systeem dat stikstofgas levert aan meerdere lanceerplatforms vanuit een pijpleiding die door het Kennedy Space Center en het Cape Canaveral Space Force Station loopt. Dinsdag waren er geen problemen.

Bovenop de raket was een geheime satelliet gemonteerd, geleverd door het National Reconnaissance Office, een geheime overheidsinstantie die de vloot van geavanceerde optische en radarverkenningssatellieten en elektronische afluisterstations van het land exploiteert.

In overeenstemming met het gezamenlijke NRO-US Space Force-beleid voor dergelijke missies zijn er geen details over Laadvermogen NROL-70 Uitgegeven. Maar ongeveer zes uur na de lancering verklaarde het National Reconnaissance Office de lancering een succes, wat aangeeft dat de satelliet zijn geplande baan had bereikt.

“Al onze missies zijn erg belangrijk, en deze is nummer één”, zei NRO-directeur Chris Schooles tegen verslaggevers vóór de eerste lanceringspoging van de raket. “Maar het is toch iets specialer omdat het de laatste vlucht van een Delta 4 Heavy zal zijn.

“Net als al onze missies is deze gericht op de nationale veiligheid en het verstrekken van de beste informatie, naar onze mening, ter wereld aan onze beleidsmakers, oorlogsstrijders en het maatschappelijk middenveld.”

Op basis van het oostelijke traject van het zware voertuig, veiligheidsmededelingen en andere factoren concludeerden onafhankelijke analisten dat de lading hoogstwaarschijnlijk een geavanceerde signaalintelligentiesatelliet was die op weg was naar een geosynchrone baan op 36.000 kilometer boven de evenaar.

Satellieten op deze hoogte lijken vast aan de hemel te staan ​​omdat ze synchroon draaien met de rotatie van de aarde, waardoor continue monitoring van specifieke gebieden mogelijk is.

Er wordt aangenomen dat dergelijke signalen-intelligentie-satellieten gigantische rasterantennes hebben die zich in de ruimte ontvouwen en fungeren als enorme ‘oren’ in de lucht, die grote gebieden monitoren op radio-emissies, vooral militaire (communicatie)”, aldus Marco Langbroek, een van de inlichtingenonderzoekers. Een onafhankelijke analist gevestigd in Nederland.

In antwoord op een specifieke vraag over de aard van de NROL-70-satelliet zei Scoles tegen verslaggevers: “Ik kan niet veel anders zeggen dan dat het een nationale veiligheidslading is die een fantastisch vermogen zal bieden dat veel mensen en organisaties nodig hebben.” Uiteraard beleidsmakers, strijders en anderen, zodat zij weten wat er aan de hand is.”

Echter, zoals gebruikelijk is bij geheime missies, beëindigde ULA de lanceringsdekking door zeven minuten na de lancering de motorontsteking in de tweede fase en de scheiding van de lading te bevestigen. De rest van de beklimming werd in het geheim uitgevoerd.

De uiteindelijke verschijning van de Delta-raket, 63 jaar na de eerste vlucht van de eerste versie, was een emotionele mijlpaal voor de managers, ingenieurs en technici die het laatste lid van de familie assembleerden en lanceerden.

“De lancering van de laatste Delta 4 is voor mij bitterzoet”, zei kolonel Eric Zarebinski, directeur van het Space Launch Office van het NRO, in een verklaring. “Ik maakte deel uit van het team dat de eerste Delta 4 voor het NRO lanceerde. Sinds die tijd heeft Delta 4 een verbazingwekkende capaciteit voor dit land in een baan om de aarde gebracht.”

Tory Bruno, president en CEO van United Launch Alliance, noemde de vlucht ook een ‘bitterzoet’ moment nu het bedrijf doorgaat met de transitie naar de volgende generatie Vulcan-raketten, waarbij de duurdere Delta- en Atlas-families worden uitgefaseerd.

“Binnenkort zal Vulcan deze mantel op zich nemen en zullen we deze eerbiedwaardige raket, die zoveel belangrijk werk voor ons land heeft gedaan, buiten gebruik stellen”, zei hij na de lancering in een vooraf opgenomen video.

“Ik wil graag iedereen bedanken die betrokken is geweest bij de lancering van Delta 4 Heavy. We hebben veel medewerkers die hier waren bij de eerste Delta 4-lancering en die nu nog steeds hier zijn voor de laatste Delta 4-lancering om dit geweldige voertuig naar zijn welverdiende pensioen te sturen .”

Hij vertelde verslaggevers eerder dat het sluiten van de Delta-lijn “zeker de toekomst is, en de overstap naar Vulcan, een goedkopere raket met hogere prestaties. Maar het is nog steeds triest.”

De single-core Delta 4 en triple-core Heavy waren duur, en sommige versies van de Heavy zouden naar verluidt elk voor meer dan $ 300 miljoen verkocht worden. Ondanks het vermogen om militaire ladingen met hoge prioriteit in complexe, moeilijk bereikbare banen te plaatsen, werd het programma niet als duurzaam beschouwd in het tijdperk van kleinere, talrijkere satellieten en goedkope boosters van SpaceX.

De Delta-familie van trappen en raketten heeft zijn wortels in het vroege ruimteprogramma, dat eerst dienst deed in de nationale vloot van ballistische raketten voor de middellange afstand en evolueerde via meerdere versies die werden gebruikt om militaire, NASA- en civiele ladingen in een baan om de aarde te brengen.

De inmiddels gepensioneerde Delta 2 debuteerde in 1990, bracht de eerste Global Positioning System-satellieten in een baan om de aarde en stuurde meerdere planetaire sondes de diepe ruimte in, waaronder Messenger to Mercury, verschillende Mars-orbiters en de Pathfinder-, Spirit- en Opportunity Mars-rovers And the Spitzer Ruimtetelescoop. En nog veel meer.

De single-core Delta 4 vloog voor het eerst in 2002, gevolgd door de eerste zware raket twee jaar later. De single-core versie vloog de laatste vlucht van het programma in 2019. De lancering van dinsdag was de 45e vlucht van een Delta 4 en de 16e en laatste vlucht van een Delta 4 Heavy.

“We zijn erg opgewonden om met Vulcan mee te gaan en deze missies uit te voeren, maar tegelijkertijd houden we van deze raket”, zei Bruno over de Delta-familie.

“Delta bestaat al zestig jaar in een of andere vorm”, voegde hij eraan toe. “Vulcan heeft een rijke erfenis en heeft geweldige dingen gedaan voor onze natie. We zijn er erg trots op dat we daar deel van hebben uitgemaakt, en ook al is Vulcan de toekomst, ik ben persoonlijk verdrietig om het te zien verdwijnen”, voegde hij eraan toe.