Recensie 'Society of the Snow': JA Bayona's Netflix-film maakt het overlevingsverhaal van de Andes weer 'levend'

CNN
—

Het is ruim dertig jaar geleden sinds ‘Alive’, de film gebaseerd op het waargebeurde verhaal van de man Rugbyteam van Uruguay De reis stortte in 1972 neer in de Andes, waardoor de overlevenden gedwongen werden hun toevlucht te nemen tot kannibalisme. Nu vertelt ‘Society of the Snow’ dat verhaal opnieuw onder leiding van de Spaanse regisseur J.A. Bayona, in een Spaanstalige productie die de aangrijpende beproeving verbeeldt zonder veel toe te voegen dat nieuw of speciaal is aan de film.

Hoewel de film met veel verhalen alles probeert te presenteren wat er op de meest diepgewortelde manier is gebeurd, voelt de film uiteindelijk aan als een enigszins uitgesponnen versie van zijn voorganger uit 1993, die hij samenvoegt onder de noemer 'films die je waarschijnlijk nooit zult zien'. op het scherm'. vliegtuig.”

'Society of the Snow', in Spanje uitgeroepen tot Oscarkandidaat voor World Film, komt naar Netflix (na een verplichte bioscooppauze), waar kijkers kunnen genieten van wat afwisselend een uitputtend verhaal is over verlies en dood en een ontroerend vertoon van vastberadenheid. en ontembare mensheid. De ziel bevindt zich in omstandigheden waarin wanhoop een volkomen redelijke reactie lijkt.

Bayona (die het script deelt met drie anderen, en het is gebaseerd op een boek van Pablo Versi) geeft geen volledige invulling aan de personages, ondanks dat hij extra tijd met hen doorbrengt vóór het iconische moment waarop het vliegtuig in de bergen neerstort, dat wordt geëxecuteerd. tot in gruwelijke details.

Geconfronteerd met de ijskoude elementen, voedseltekorten en al snel beseffend dat redding misschien niet snel zal plaatsvinden, gaan de gesprekken over de vraag wat ze moeten doen om in hun levensonderhoud te voorzien, en over de ethiek van het opeten van degenen die zijn gestorven.

Terwijl in de vorige film enkele van zijn toen jonge sterren te zien waren – waaronder Ethan Hawke en Josh Lucas – speelt ‘Society of the Snow’ als een ensemblestuk, met een cast die hun eigen uitdagingen heeft doorstaan ​​tijdens de productie van de film op locatie, waaronder Enzo Vugrincic, Matthias Reckalt, Agustín Bardella, Esteban Kokoretska, Thomas Wolff, Diego Vegesi en Esteban Bigliardi. Bayona laat wijselijk flashbacks achter die meer dienen als vluchtige glimpen van herinneringen die door hun hoofd gaan dan als manieren om ons begrip van individuele spelers te verdiepen.

Ik heb in de Verenigde Staten een stempel gedrukt met films als “Jurassic Wereld: Gevallen Koninkrijk” En nog een rampzalig epos getiteld The Impossible, Bayona valt het materiaal aan met grimmige efficiëntie, inclusief de meest gruwelijke details, die passen bij de taak die voorhanden is, zonder dat het een fluitje van een cent wordt om naar te kijken.

Zowel wat betreft de culturele specificiteit als het verstrijken van de tijd biedt 'Snow Society' een betrouwbare kijk op een opmerkelijk verhaal – versterkt door de uitbundige partituur van Michael Giacchino – terwijl het enigszins wordt gehinderd door de beperkingen van de manier waarop de gebeurtenissen zich ontvouwden.

Hoe serieus deze nieuwe productie ook is, of het nu genoeg is om er één keer naar te kijken of niet, laat staan ​​om in een duplicaat te zitten voor degenen die 'Alive' hebben gezien, het voelt eerlijk gezegd als een heel hoge berg om te beklimmen.

“Society of the Snow” gaat op 4 januari in première op Netflix. Het heeft de classificatie R.