Thompson: De NBA verspilde een punt door Draymond Green te stoppen, wat ons verlies is

SAN FRANCISCO – Het had de spannendste avond in het Chase Center moeten worden. De fans zijn in grote hitte en proberen de vurigheid van de Sacramento-fans bij Games 1 en 2 te overwinnen. De E-40 keert terug naar het gebouw. Voelbare spanning vult de arena voor de waarschuwing. De titelverdediger Warriors speelt in zijn leven na het seizoen. voor hun reputatie. voor hun afkomst. Onderweg zullen de Monarchs – de nieuwe buitengewone Kings – de wereld schokken en hun komst als serieuze uitdagers aankondigen.

Er stroomt stroom door de tv. Miljoenen kijken toe, misschien wel een recordaantal toeschouwers voor een serie in de eerste ronde die al het beste publiek heeft voortgebracht voor een openingswedstrijd in de competitie in meer dan 20 jaar. Het was onvermijdelijk dat Draymond Green het zou opnemen tegen Domantas Sabonis. De elektriciteit van het intervalbasketbal schoot recht in de aderen.

Maar dat wil de NBA niet. In ieder geval niet genoeg. Net zomin willen ze zich overgeven aan fatsoenspolitiek.

In een interview met Malika Andrews van ESPN onthulde Joe Dumars, de Chief of Basketball Operations van de NBA De reden voor het besluit tot schorsing Draymond Green voor Game 3 van de eerste ronde van de Western Conference op donderdag was een driehonkslag. De daad zelf, het gedrag van Greene daarna – ‘schadelijk gedrag’ noemde hij het – en dat hij een recidivist is.

“We denken in totaliteit,” zei Dumars op “NBA Today,” “Je neemt alle drie die dingen, en daar beland je met het commentaar. Als je ze afzonderlijk scheidt, misschien niet.”

De schorsing ging dus niet alleen over het feit dat hij in game twee op Sabonis’ borst trapte. Het had ongetwijfeld gekund. Als de NBA had gezegd dat alleen stampen of de mogelijkheid dat Sabonis een zware blessure oploopt door het spelen van donderdag de schorsing waard was, zou die beslissing eerder zijn genomen. Over dit standpunt hoeft niet te worden gedebatteerd, wat volgens Domar de hele dinsdag doorging.

Maar het is moeilijk om zo hard op te treden toen Sabonis de aanstichter was. Dit was niet een situatie die Greene uit het niets had gecreëerd. Het smaakte goed. Dumars zei dat de NBA tevreden was met de directe penalty die de scheidsrechters Sabonis gaven, een technische fout. Als dit alleen de slag van Greene betrof, waren ze zeker tevreden met de straf die de scheidsrechters hem ook op de baan gaven: een Flagrant 2-fout en uitsluiting uit een wedstrijd die de Warriors uiteindelijk verloren.

Maar de drijvende kracht achter de vering waren de capriolen daarna. Green rent naar het middenveld en smeekt de fans van Sacramento om hem te douchen. Dan gaat hij op een kruk staan ​​en schreeuwt nog wat, terwijl hij beledigingen naar de vogels slingert die door de menigte werden weggegooid. Daarna kwam de situatie in de politiek van respect. Het ging meer over fatsoen en ideeën over professionaliteit.

Uiteindelijk komt het erop neer dat de NBA de modus operandi van Green niet leuk vindt.

Het is erg luidruchtig. heel schreeuwend. erg agressief. zeer demonstratief. Heel irritant. Te arrogant. Verontschuldigt zich niet dat hij overdreven is. Het werd gemeld en ik had zeker het gevoel dat een berouwvolle Green, de persoon die de microfoon pakte en een gevoel van schaamte onthulde na het incident, in Game 3 zal spelen.

Dit is een voorbeeld van hoe de NBA zichzelf te serieus neemt, of misschien nog erger, de fans die dat wel doen, pimpt.

Mensen denken echt dat dit een rechtszaal is, toch? Alle zepen, persoonlijke proviand, vastklampen aan parels. Mensen die eerdere gevallen en bewijzen aanhalen. Zelfs de taal van Domar – “herhaaldelijke” en “schadelijk gedrag” – is juridische taal. Groen is zeker veroordeeld door de rechtbank van de publieke opinie. Hij is bepaald niet de nederige en beleefde aanklager.

Er is geen verdediging tegen karakterovertredingen en de Warriors hebben geen woensdag gehouden. Bob Myers, de president van basketbaloperaties van de Warriors, bood geen hartstochtelijk pleidooi of eerlijke uitleg. Douri’s beslissing bracht geen woede aan het licht. Geen frustratie met de groene roos op het dak. Er is hoe dan ook geen sterke steun of sterke berisping. Myers, zoals hij dat vakkundig doet, weeft vragen en antwoorden over landmijnen om er zeker van te zijn dat hij niet te veel zegt. Hij was een eend namens de franchise.

‘We zijn hier eerder geweest,’ zei Myers. Zodra deze beslissingen zijn genomen, is er geen beroepsinstantie. Ik ben klaar. Je kunt reageren zoals je wilt, maar dat neemt niet weg dat hij niet speelt.”

Eerlijk gezegd valt er niet veel te zeggen. Ze weten wie Green is en hoe onbeheersbaar hij is. Ze weten dat het de prijs is om met hem te rijden. Ze snappen het: velen houden er niet van. Soms doen ze dat zelf niet. Ongetwijfeld zijn ze het eens met de NBA en geven ze de voorkeur aan de groene tint, vooral op die brandbare momenten. Ook zij zouden graag zien dat hij zich meer laat leiden door de nederigheid die ze achter de schermen zien dan door de arrogantie waartoe hij op het veld in staat is.

“Hij is een kracht. Een man is een kracht,”zei Myers. “Maar hij zal je vertellen dat hij fouten heeft gemaakt. Ik kan me niet voor ze verbergen. Ze zijn er voor iedereen om te zien. Hij heeft een goed hart. Doen. dat weet ik. Maar dat betekent niet dat het foutloos is. Ik ben niet. niemand. … de complexe man, zeker. “

Maar ze zien ook de volle waarde van groen. Ze genieten ook van de voordelen van wat hij te bieden heeft. Het maakt deel uit van het pakket. Ze accepteren het. Dit betekent dat ze geen andere keuze hebben dan de uitspraak van de NBA en de kosten van de acties van Green te accepteren.

Soms komen ze op deze momenten terecht, veranderen ze van serie en houden ze persconferenties om het uit te leggen. Soms heffen ze het glas.

“Nogmaals, we hebben niets in de hand”, zei Steve Kerr. “Draymond is ongelooflijk competitief, gepassioneerd en vurig, en hij heeft ons geholpen vier kampioenschappen te winnen. Ik heb het vaak gezegd, we hebben hier geen enkel kampioenschap zonder Draymond Green. En dat is de waarheid. Dus hij heeft de grens overschreden de jaren, en dat hoort erbij. We gaan vechten voor Draymond en we gaan elke dag van de week met hem vechten.”

“Winnen is rommelig, als je er eerlijk over wilt zijn”, voegde Myers eraan toe.

Groen moet worden gestraft als hij de regels overtreedt. en hij. Het zou moeilijk zijn om een ​​speler te vinden die meer straft dan Green. Zijn hoogste was de NBA-finale die ze in 2016 verloren nadat hij in de vijfde wedstrijd was geschorst. maakt technische fouten. Hij betaalt de boetes. Zijn reputatie is gegraveerd. Hij is gewoon wie hij is. Bij hem werkt het meer dan niet. Voel je vrij om ervan te houden of het te haten. Maar deze voorliefde voor hem om anders te zijn, om in de mal te passen, lijkt het uiteindelijke doel van de competitie weg te nemen.

Wat de NBA in deze specifieke situatie heeft gemist, is dat Green een personage is in een geweldige productie, een gewillige en uitzonderlijke schurk. Ze hebben de NBA eerder gehad. Een deel van de verrassing van de schorsing van Dumars is dat hij een van hen speelde in Bill Laimbeer. Zijn hele team droeg een zwarte hoed, letterlijkEn daardoor zijn ze legendes.

Deze jongens worden legendarische figuren omdat ze iets toevoegen aan het verhaal. Het doel is dat ze impopulair worden. Het punt is om iemand te hebben om tegen te rooten. De NBA is gebouwd op rivaliteit en drama. Ze zijn op TNT, wie kent het drama. het is een spel.

Green werd eruit geschopt wegens stampen. Zijn team verloor Game 2, grotendeels omdat hij niet op het veld stond. En hij heeft twee flagrante foutpunten, twee punten verwijderd van een nieuwe onderbreking. Maar dit De schorsing kwam tot stand omdat de capriolen van Greene hen niet aanspraken. want ze zagen hem als een schande van beleefdheid om de onstuimige menigte op te hitsen.

Maar wat als ze ervoor kiezen om het anders te zien? Ze kunnen haar net als veel andere mensen zien, als Hila’s amusement, en op haar vertrouwen. Straf hem voor wat hij verkeerd doet en laat het daarbij. Als ze hem beboeten voor zijn capriolen na het vertrappelen – bovenop het uitzettingsproces – en zo doorgaan, wie gaat er dan echt gewond raken?

Zeker, sommige fans hebben rivieren gehuild, in paniek geraakt op sociale media en gesnikt om de degradatie van de mensheid. Maar dan stemmen ze af op Game 3 en kijken wat er daarna gebeurt. Net zoals mensen deden in de jaren ’90 toen het de Pistons en de Bulls waren.

In plaats daarvan zag de NBA het als “schadelijk gedrag” en heeft ze misschien een ongelooflijke serie opgeofferd. Het is hun beurt. Ik heb ze gebeld. Ons verlies.

(Foto: Loren Elliott/Getty Images)