Israëlische verkiezingsupdates: Netanyahu loopt voorop, blijkt uit peilingen

Israëlische kiezers kunnen worden ervaren na herhaalde verkiezingen en een grimmige verdeeldheid tussen de twee kampen voor en tegen Benjamin Netanyahu, de langst dienende premier van Israël, die vorig jaar werd afgezet. Op de verkiezingsdag wisten veel Israëli’s echter nog steeds niet op welke partij uit de groep van veertig geregistreerde partijen ze zouden stemmen.

“Ik was vanmorgen eigenlijk erg in de war”, zei Michel Kochar, 38, een jeugdraadslid dat stemde in Tzur Hadassah, een stad in de buurt van Jeruzalem. Ze zei dat ze uiteindelijk op Ayelet Shaked heeft gestemd, de leider van de rechtse partij Joods Huis, hoewel recente opiniepeilingen hebben uitgewezen dat het onwaarschijnlijk is dat de drempel van 3,25 procent van het totale aantal stemmen zal worden overschreden. Voor elke partij om het parlement binnen te gaan.

‘Ik heb het niet uit de grond van mijn hart gedaan,’ zei mevrouw Kochar, ‘en ik weet niet zeker of ik dat echt wilde.’ “Ik zou heel graag een vrouw als premier willen hebben, en ik geloof in Ayelet Shaked, maar ik weet dat het niet zal gebeuren.”

Bij zulke zwaar bevochten verkiezingen, waar het winnen of verliezen van een enkele parlementaire zetel de uitkomst fundamenteel kan beïnvloeden, maken campagnestrategen in beide kampen zich zorgen over de stemmen die worden gegeven aan kleinere partijen die de drempel niet zullen overschrijden, evenals over onzekerheden die worden geboden door aarzelende kiezers.

Sommige kiezers brachten wat zij beschouwden als een “tactische” stem uit om het blok dat ze steunen te versterken, door met hun hoofd te gaan in plaats van met hun hart.

Dr. Idan Yaron, 67, een socioloog en antropoloog die gespecialiseerd is in rechts denken en extremisme in Israël, zei dat hij op Meretz had gestemd, een linkse partij die net boven de kiesdrempel zweeft, om “de kleinere partijen en de linkse blok.”

Tomer Cohen, 46, een buschauffeur die de extreemrechtse en extreem-nationalistische politicus Itamar Ben Gvir en zijn partij “Joodse Macht” steunt, noemde de veiligheid van het land en de Joodse identiteit als zijn belangrijkste overwegingen.

“Ik wil een Joodse staat en niet een staat voor al zijn burgers”, zei hij, een uitdrukking gebruikend die veel Arabische politici in Israël refreinen.

Hadeel al-Zatami, 25, een kiezer in Nazareth, in het noorden, die Palestijn is uit Israël, zei dat ze zo gefrustreerd was door de onderlinge strijd tussen Arabische partijen, dat ze serieus overwoog om de verkiezingen te boycotten. Maar ze zei uiteindelijk dat ze voor de linkse frontlijst met een Arabische meerderheid had gestemd, omdat ‘onze aanwezigheid in de Knesset belangrijk is’, verwijzend naar het Israëlische parlement.

Avi Garabli, 37, een Netanyahu-aanhanger in Jeruzalem die een bouwmachinesbedrijf runt, zei dat hij nog steeds de voorkeur gaf aan de voormalige premier boven anderen. De rechtse basis van de heer Netanyahu is grotendeels loyaal gebleven, ondanks – of zelfs dankzij – zijn corruptieproces, dat door velen wordt gezien als een diep liberale, door de staat gemaakte samenzwering.

De heer Al-Gharabli, die de diepe polarisatie die de Israëlische samenleving teistert, uitlegt, zei dat Yair Lapid, de huidige premier en leider van het anti-Netanyahu-blok, “samen met de aanhangers van het terrorisme”, verwijzend naar de kleine islamitische partij Ra’am, die een historisch taboe doorbrak door zich aan te sluiten bij de laatste regerende coalitie.

De kiezers kwamen naar buiten ondanks hun electorale vermoeidheid, en de meesten van hen uit het gevoel hun democratische recht en plicht te vervullen.

“Ik ben de verkiezingen zo zat”, zei een centristische kiezer, Tehila Potterman, 40. Terwijl ze naar haar dochter wees die bij haar in het stembureau was, voegde mevrouw Potterman eraan toe: “Dit is haar vierde verkiezing, en het zijn er maar vijf.”

Bovenal hoopten sommige kiezers op een einde aan het politieke moeras.

“Ik hoop altijd dat de persoon op wie ik stem, wint”, zei Hanna Solodok, 67, van Rehovot in centraal Israël. “Maar dat gebeurt niet altijd, en nu is dat niet mijn eerste zorg.”

“De sfeer in het land is vol ophitsing en instabiliteit en hier moet een einde aan komen”, zei ze en voegde eraan toe: “We hebben een beslissende uitkomst nodig.”

Bijdragen aan rapportage Mira NovickEn de Irit Pazner GarshowitzEn de Gabe Sobelman En de Heba Yazbek.