508 miljoen jaar oude trilobietfossielen uit Pompeii vertonen kenmerken die nog nooit eerder zijn gezien

Trilobieten die 508 miljoen jaar oud zijn, zijn bewaard gebleven in vulkanisch materiaal en onthullen nooit eerder vertoonde details in 3D. Hun fossielen gingen zo snel dat kleine schelpen op hun plaats bleven zitten en dat zachte weefsels, waaronder monddelen en inwendige organen, nog steeds te zien zijn.

De trilobieten werden begraven in vulkanische stroming, het hete, dichte materiaal dat uit vulkanen uitbarst en soms snelheden bereikt tot wel 200 meter (656 voet) per seconde. Meestal verbrandt het alle levende organismen die op zijn pad komen, maar in het mariene milieu kan dit veranderen.

“Het zeeoppervlak waarop de as stroomde zou dodelijk heet zijn geweest en, ja, er zouden dieren op de diepste diepten verbrand zijn”, aldus een van de auteurs van het onderzoek. Dr. Greg Edgecombe “De as moet zich vermengd hebben met zeewater toen het werd opgepakt en gedragen door de statieven die op de zeebodem leefden”, vertelde een archeoloog van het Natural History Museum in Londen aan IFLScience. “Dit vermengen door een kolom zeewater moet zijn afgekoeld de as voldoende.”

De oude wonderen, verzameld in de Hoge Atlas van Marokko, kregen de naam “Pompeii” trilobieten vanwege hun opmerkelijke bewaring in as. Ze zijn ongelooflijk oud, maar het zijn niet de oudste trilobieten die ooit zijn gevonden.

Met een leeftijd van ongeveer 508 miljoen jaar zijn ze jonger dan de oudste trilobieten, die dateren van ongeveer 521 miljoen jaar geleden. Er zijn ook oudere holvormige sporenfossielen, Rusophycus genaamd, waarvan wordt aangenomen dat ze het werk zijn van trilobieten en die meer dan 528 miljoen jaar oud zijn.

Vergelijkende tandbaarzen zijn echter nog steeds opmerkelijk in termen van de mate van conservering die ze vertonen.

“Wat onze exemplaren uniek en vooral ongerept maakt, is het behoud van hun aanhangsels in 3D,” vervolgde Edgecombe. “De aanhangsels zijn niet afgeplat, geheroriënteerd of gebroken. Ze blijven behouden in hun proximale levensoriëntatie. Omdat ze bewaard blijven als lege ruimte in de steenachtige matrix, kunnen we ze in dwarsdoorsnede in beeld brengen om ze in 3D te zien.”

“Aanhangsels bewaard in schalie kunnen hun vorm prachtig behouden, maar de fossielen zijn zo samengedrukt dat ze bijna tweedimensionaal zijn en we moeten sloopspecimens gebruiken om de bovenste delen van de bijlage mechanisch uit te boren om de onderste delen te kunnen zien.” exemplaren zijn na studie net zo perfect als voorheen.”

Deze nooit eerder vertoonde details zorgen ervoor dat we de trilobieten nu dichter bij het echte leven zien dan we ze ooit eerder hebben gezien, compleet met een spleetachtige mond en unieke verticale voedingsaanhangsels. Is ze niet mooi?

Het onderzoek is gepubliceerd in het tijdschrift Wetenschappen.