2022 was het jaar waarin blockbuster-videogames ophielden te bestaan

In sommige opzichten voelt het alsof er meer videogames uitkomen dan ooit tevoren. Maar op een andere manier was 2022 een droogte als geen ander.

Als je het wilt hebben over kleine platformgames op Switch, stadsbouwers op Steam of eigenzinnige horroravonturen op itch.io, dit was een jaar vol explosies. Als je puur op volume werkt, zijn er tegenwoordig meer videogames om te spelen, op meer platforms dan ooit tevoren. Omdat de kalender gevuld was met kleinere en zelfs middelgrote games, was een blik op het releaseschema van het vlaggenschip in 2022 vreselijk om te lezen.

Wat is het “grote spel”?

Ik gebruik de term als een acroniem om een ​​op zichzelf staande videogame-uitgave te beschrijven, een game die meestal wordt gefinancierd door een grote uitgever en een onvermijdelijk niveau van hype/bewustzijn heeft. Denk aan Call of Duty, Halo, God of War, Zelda, dat soort games. volwassenen! Je weet waar ik het over heb!

Het is gemakkelijk om te vergeten, hoe comfortabel we ook zijn met zijn routines, hoeveel van deze industrie nog steeds rond deze kalender draait, zalig onbewust (of niet bereid te accepteren) dat het geen 2003 meer is. De timing en omvang van de releases van AAA-games is een hoeksteen geweest van alles, van grote evenementen zoals E3 tot ontwikkelingsschema’s tot uitverkochte periodes tot verkoopkanalen tot wanneer de auteurs van sites met videogames zoals deze vroeger op vakantie gingen (tot voor kort niet gedaan. Nooit in oktober of november, dat wordt erg druk!)

In de afgelopen jaren zijn wat vroeger spraakmakende releases waren, aanzienlijk vertraagd, en tegen 2022 is het meer een langzame druppel. Maar het raamwerk rond die games, dat zich in zo’n steiger heeft genesteld dat niemand weet hoe of wil verwijderen, is er nog steeds. Enorme delen van de videogame-industrie hebben het hele jaar rondgegalmd, eenzame voetstappen gedijen in een lege, spelonkachtige kerk. 2022 was geen bijzonder jaar voor zijn grote wedstrijden. Het was een jaar gekenmerkt door hun afwezigheid.

Zeker, er zijn er een paar uitgekomen. Dat zijn ze altijd en dat zullen ze altijd blijven. Elden-ringEn de God van de oorlogEn de horizonis opgeknapt Plicht. Maar wat nu? Meer recentelijk, 4-5 jaar geleden, was het dit jaar Vol met Grote, dure releases van grote uitgevers. Vooral nu, tijdens feestdagen vol met het soort games waarvoor je ze vooraf moet bestellen met grote posters bij GameStop, wat een E3-persconferentie kan verstoppen. In 2022 kon je maandenlang de speld horen vallen.

waarom?

Het eerste antwoord voor de meeste mensen is waarschijnlijk een pandemie. De impact ervan heeft ontwikkelingsschema’s over de hele wereld in de war gestuurd, en terwijl sommige games in het midden werden gehaast, liepen andere maanden of zelfs jaren vertraging op om te herstellen van de chaos van het naar huis moeten sturen van hele studio’s tijdens het ergste. Veel games die nu uit moesten komen, werkten niet, Wat begin 2023 leidt tot een impasse in Hell.

Maar ik denk niet dat dat het is werkelijk Antwoorden. Deze impasse is tijdelijk en maskeert bredere trends die de pandemie alleen maar heeft verergerd. De waarheid is dat het AAA-landschap al jaren aan het krimpen is. Alles wordt te groot en te duur. De wiskunde is simpel: het duurt langer om games te maken en er zijn meer ontwikkelaars voor nodig om ze te maken, dus we laten ons een beetje meeslepen.

En zelfs dan zijn het niet al die grote releases de nieuwe. Uitgevers zijn in de moderne tijd zo risicomijdend dat remakes nu big business zijn, en bedrijven geven duidelijk de voorkeur aan het veilige geld dat wordt verdiend met het restaureren van een bewezen klassieker in plaats van iets origineels te proberen. Dus ja, het jaar zag ook grote releases zoals De laatste van onseen spel… uitgebracht in 2013 dat al een keer eerder is geremasterd.

Gooi er een constante obsessie bij om van de weinige releases een live-service-ervaring te maken waarvan uitgevers hopen ze jarenlang na release content te verkopen, en je kunt niet alleen zien hoe we in deze AAA-droogte zijn beland, maar ook waarom het alleen maar erger zal worden (of op zijn minst vreemder) in de komende jaren. Doctrine moordenaar Hier de leiding nemen; Wat vroeger een vlaggenschipserie was die om de 1-2 jaar werd uitgebracht Het staat op het punt een platform op zich te wordenmaar het is ook overal zichtbaar Plicht aanhoudend oorlogsgebied naar mij Fortnite’s seizoenen. De grote games worden niet meer uitgebracht; dat is Wij zijn Je gaat nooit meer weg.

En toch, ondanks al die steigers zijn veranderd, blijven de hype en marketingstructuren die zijn opgericht om te passen bij het bedrijfsmodel van AAA, bestaan, zelfs als het ding waar het omheen was gebouwd begint af te brokkelen. Kijk naar GameStop, een voormalige winkel die verpakte versies van videogames verkocht, Nu een NFT-verrekenkantoor en tijdelijke aanduiding voor een aandelenmemo. Kijk naar grote beurzen zoals de E3, waar brood en boter – en grote onthullingen en enorme persconferenties – worden aangeboden.Ik ben verhuisd en kleiner geworden. Deze overblijfselen van de oude wereld blijven bestaan, maar het zand waarop ze werden gebouwd begint weg te spoelen.

Ik wil nu duidelijk zijn en zeggen dat, tenzij je E3 draait of bij GameStop werkt, het geen slechte zaak is! Kleinere gamebasis, gemiddelde gamebasis, kleinere studio’s, flexibelere uitgeversbasis, mobiele gamebasis Miljoenen mensen (en elk jaar miljoenen meer) vinden het erg leuk om elke dag videogames te spelen op een manier die niet gepaard gaat met het uitgeven van $ 70 aan een doos die zegt “PlayStation 5 Exclusief”.

Maar voor iedereen die betrokken is bij dit uitdagende raamwerk, of zelfs emotioneel geïnvesteerd is in het idee van zelfstandige AAA-game-releases – mensen schrijven nog steeds E3-persconferentietijden in hun dagboeken, ik kijk naar jou – dit moeten moeilijke tijden zijn. Want hoewel 2022 misschien een kaal jaar lijkt voor blockbuster-videogames: