15 essentiële David Crosby-nummers

David Crosby Lacht (1971)

In 1971 bracht Crosby zijn baanbrekende soloalbum uit, If I Could Only Remember My Name, ondersteund door leden van de Grateful Dead en Jefferson Airplane, evenals Joni Mitchell, die meedoet voor back-upharmonieën op dit nummer. Crosby zingt over een mislukte spirituele zoektocht – het vinden van “weerspiegelingen van een schaduw die ik alleen maar heb gezien” – en Jerry Garcia’s pedal steel-gitaar zweeft boven hem terwijl hij acceptatie vindt.

David Crosby Orléans (1971)

In deze uitgebreide miniatuur draagt ​​een vreemd koor van vocale harmonieën de namen van plaatsen in Frankrijk; Dan neemt de gitaarmeter het over en brengt de melodie slechts één keer in kaart voordat hij loslaat.

David Crosby “vasthouden aan iets” (2014)

Er is meer dan een hint van Crosby’s levenslange bewondering voor Mitchell in “Holding on to Nothing”, met zijn rustige snaren uit het midden getokkel en ongelijke melodie. Van het nummer “Croz”, dat zijn comeback was tot het produceren van soloalbums na 20 jaar, mijmert hij over “niets vasthouden” op tijd, verlangen, depressie en doorzettingsvermogen, zich voelen als “een buitenstaander die gewoon langskomt”.

David Crosby “we zijn beneden” (2016)

In een nummer van “Lighthouse”, het album waarmee Crosby’s jarenlange samenwerking met Michael League of Snarky Puppy opende, staart Crosby in de uitgestrekte ruimtes tussen sterren en vraagt ​​zich af: “Waarom moeten we voor altijd alleen zijn?” Maar geleidelijk, laag voor laag, overlappen en verstrengelen de gitaar- en songstijlen, wat aangeeft dat we dat niet zijn.

David Crosby “gebogen lucht” (2017)

Zelfs in zijn latere jaren experimenteerde Crosby met nieuwe benaderingen. “Curved Air” – geschreven met zijn zoon, James Raymond – is percussief en ritmisch snel en onvoorspelbaar, met flamenco-achtige handgeklap en een terugsprekende baslijn. De tekst wenst “een beetje tractie hier / een beetje vaste grond”, maar terwijl de melodie rondhuppelt, is Crosby volkomen zelfverzekerd.

David Crosby, Michael Legge, Becca Stephens en Michelle Willis “gebalanceerd op een speld” (2018)

“Balanced on a Pin”, geschreven met leden van de Lighthouse Band, mijmert over kwetsbaarheid en sterfelijkheid: “De landing is het moeilijkste deel / De verbinding breekt”, zingt Crosby. Voor het grootste deel van het nummer is zijn enige begeleiding een plukkende gitaarsolo, zijn stem hangt boven de onvermijdelijkheid van stilte.